Τελικά το ποδαρικό δεν το γλύτωσα!!!
Την Παρασκευή το απόγευμα κατέβηκα στον ΟΛΠ με το αυτοκίνητό μου και παρόλο που έφτασα γύρω στις 20:20, στο parking δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα!!! Anyway, πήγα να παρκάρω ακριβώς από κάτω, χώρος ελεύθερος υπήρχε πολύς, βέβαια δεν ξέρω αν επιτρεπόταν ή όχι, πάρκαρα και καθόμουν στο αυτοκίνητο, καθότι δεν έπαιζα και άρα δε βιαζόμουν...
Κατέφτασαν και κάποιοι άλλοι μπριτζερς, πάρκαραν και βιαστικά ανέβηκαν (είχαν να περπατήσουν λιγουλάκι!!!). Γύρω στις 20:40 φτάνει γνωστός μπριτζέρ, παρκάρει με την ησυχία του, βγαίνει με το πάσο του και τον βλέπω να πηγαίνει σε αντίθετη κατεύθυνση με τους προηγούμενους. Σκέφτηκα ότι ξέρει κάτι που δεν ήξεραν οι άλλοι αλλά ούτε κι εγώ, κάποιο ασανσέρ ή κάποια σκάλα...
Μη χαίρεστε, πήγε απλώς πίσω από μια κολώνα, έκανε ότι κάνουν οι περισσότεροι άντρες όρθιοι και με νωχελικό περπάτημα πήρε το δρόμο της ανόδου. Αναρωτιέμαι απλώς αν έπλυνε τα χέρια του πριν ξεκινήσει να παίζει, αλλιώς αγαπητές μου Ανατολές – Δύσεις της 1ης ημερίδας, κάτι έπιασε το χεράκι σας...
Ο χώρος μεγάλος μεν, αλλά δε νομίζω ότι ήταν ο κατάλληλος για τέσσερα διαφορετικά τουρνουά, γιατί η χάβρα που αναφέρει και ο winkle… παρατηρούνταν στις αλλαγές που ήταν σε διαφορετικό χρόνο για το κάθε τουρνουά. Για τον εξαερισμό ας μην πω καλύτερα, αφού ήταν ανύπαρκτος. Ο χώρος που δεν αεριζόταν, η κάπνα, οι αναπνοές τόσων ανθρώπων και η απλυσιά που χαρακτηρίζει πολλούς έκαναν την ατμόσφαιρα αφόρητη. Πάλι καλά που δεν έκανε και πολλή ζέστη, γιατί θα είχαμε και λιποθυμίες...
Παρατήρησα, με μεγάλη μου έκπληξη, ότι προκρίθηκαν ζευγάρια που δεν ήταν και πολύ «δεμένα». Τελικά, μήπως η ατομική ικανότητα είναι πιο σημαντική;
Α, να πω και κάτι καλό που ίσως προκύψει μετά από μια κουβεντούλα που είχα με τις κυρίες Λίλυ Αναστασιάδου και Άννυ Καραμανλή. Τους πρότεινα να δημιουργηθεί μια στήλη στο site της ΕΟΜ όπου κάποιος θα μπορεί να βρει συμπαίκτη ή αντικαταστάτη για κάποιο τουρνουά. Θα ήθελα να το έχω σκεφτεί εγώ, αλλά το copyright το έχει ο Ανδρόνικος Βολιώτης, όταν πέρσι έψαχνε απεγνωσμένα αντικαταστάτη και ευτυχώς, μετά κόπων, βασάνων και απείρων τηλεφωνημάτων, βρέθηκε ο Δημήτρης Πολυταρίδης.
acme
